الله شناسی

📔 معرفی مجموعه کتاب «الله‌شناسی»

**نویسنده:** حضرت علّامه آیت‌الله حاج سیّد محمّد حسین حسینی طهرانی (قدّس‌الله‌نفسه الزکیّه)
**موضوع:** تبیین توحید ذاتی، صفات، عشق الهی، وحدت وجود و نقد فرق کلامی
**ژانر:** عرفان نظری، فلسفه توحید، کلام اسلامی

—

### 📖 درباره مجموعه
مجموعه ارزشمند **«الله‌شناسی»** اوج تلاش علامه آیت‌الله طهرانی در ارائه یک منظومه فکری منسجم و بلیغ درباره **ذات اقدس پروردگار** است. این اثر با بیانی سلیس، پیچیده‌ترین مباحث توحیدی را به رشتۀ تحریر درآورده و برای هر جوینده حقیقت، نقشه راهی از خلق تا خالق ترسیم می‌کند.

—

### 🔹 محتوای عمیق و ژرف این اثر:
این مجموعه گران‌بها، سفری است به قلب مباحث توحیدی و شامل تبیین دقیق مباحث زیر است:

* **توحید محض:** تبیین جامع **توحید ذاتی، اسمائی و افعالی** خداوند متعال.
* **عشق و محبت الهی:** بررسی جایگاه محوری عشق به پروردگار در سلوک انسانی.
* **نظام آفرینش:** شرح **کیفیت پیدایش عالم خلقت** و چگونگی اتصال و ربط مخلوقات با حضرت حق.
* **لقاءالله و شهود قلبی:** توضیح دقیق **معنای حقیقی لقاءالله** و چگونگی مشاهده خداوند با **چشم قلب**.
* **وحدت شخصیۀ وجود:** ارائه تفسیری دقیق از **هستی حقیقی پروردگار** و **هستی مجازی خلایق**.
* **نقد و بررسی:** ارائه تحلیلی دقیق و **نقد آراء برخی فرق و مذاهب**، با تمرکز ویژه بر نقد دیدگاه‌های **شیخیه**.

—

✨ چرا باید «الله‌شناسی» را مطالعه کرد؟
این مجموعه صرفاً یک اثر کلامی نیست؛ بلکه یک **کتاب سلوکی و معرفتی** است که خواننده را به سمت درک عمیق‌تر از مفهوم “الله” هدایت می‌کند و پرده از اسرار هستی برمی‌دارد. برای محققین و سالکین، این اثر یک منبع مرجع محسوب می‌شود.

بخشی از کتاب :

•  بارى، از این مباحث، خوب روشن شد معنى نور خدا و حقّیت و عظمت مقام ولایت كه عین توحید است، و نیز طریق افاضه نور از مقام وحدت حضرت ربوبیت كه عین نور و أصل الجود و الوجود است، و طلوع آن در مصباح و استمداد مصباح از ﴿زَيْتُونَةٍ لا شَرْقِيَّةٍ وَ لا غَرْبِيَّةٍ﴾، و تلألؤ آن در زجاجه، و انعكاس آن در مشكات، و حفظ و حراست مشكات از نور، و افاضه و پخش كردن نور را در فضاى اطاق، و بهره‌مندى مردم بواسطه آن در فضاى متلألئ و درخشان آن هر یك به نوبه خود.

•  و معلوم شد سرّ ولایت و امامت كه معدن و منبع نور مى‌باشد. و نیز معلوم شد كیفیت اتّحاد و وحدت انوار خمسه طیبه كه از جمله آنان مقام اقدس و اعظم حضرت بى‌بى فاطمه زهرا سلام اللَه علیها مى‌باشد، كه چگونه نور آن مقام معظّم از مناشى و مبادى عالم ایجاد و نشئه حیات در دو سلسله تكوین و تشریع است. و با آنكه ذكوریت و اناثیت در عوالم تجرّد نیست و حقیقت ولایت، ولایت اللَه است، و آن واحد است؛ مع‌ذلك به مناسبت ملاحظه نشأة كثرت آن حضرت را با اسم رجال نام برده و در بیوت رفیعه انوار وحى و الهام و ذكر خدا قرار داده است.

  •  به هر حال شاید ذكر نور جلال آن حضرت در اخبار و آثار، به ملاحظه اناثیت در عالم كثرات باشد كه دیده هر بیننده را مى‌بندد و نمى‌گذارد به مقام نور جمال وى كه جمال اللَه است مطّلع شوند. آن نور جمال خدائى ازلى ابدى سرمدى چنان مى‌درخشد كه هر چشم ناتوان را كور مى‌كند؛ و لهذا نور جلال، حجاب نور جمال مى‌شود. و هنگام عبور و مرور آن سرور عالمیان و سیده نساء جهانیان از صحراى محشر كبرى فریاد غُضُّوا أبْصَارَکمْ‌ (ببندید چشمهایتان را) از فرشتگان قدس، فضاى عرصات را فرا مى‌گیرد، و آن معدن ولایت و كان امامت با چادرى كه هزاران هزار حجزَه‌ (ریشه و دستگیرانه براى تمسّك) دارد عبور مى‌كند، و هر شیعه خودش را به یك ریشه و حُجزه مى‌بندد و متّصل مى‌كند. تا مى‌آید و مى‌آید تا در مقام عرض در آن موقف عظیم الهى درحالى‌كه در كف دست راستش سر بریده فرزندش حسین و در كف دست چپش پیراهن خون‌آلود اوست عرض مى‌كند: خداوندا! حسین من در راه تو داد هر چه را داشت، این سرش و این پیرهنش! جزاى او چیست!؟

  •  فوراً از جانب خدا، رضوان‌ پاسدار بهشت و مالک‌ خازن جهنّم، دو كلید بهشت و دوزخ را در دو كف دست بى‌بى مى‌گذارند و مى‌گویند: خدا مى‌گوید: حسینت هر چه داشت به ما داد، ما هم هر چه داریم به او مى‌دهیم؛ اینك بگیر این دو كلید را و به بهشت ببر دوستان را و به جهنّم درافكن دشمنان را كه این موقف، موقف عدل من است.