رساله مودت

کتاب **« رساله مودت »** به تفسیر عمیق یکی از بنیادی‌ترین آیات قرآن کریم درباره جایگاه اهل بیت (ع) یعنی **آیه مودت** می‌پردازد. این رساله نه تنها بر اهمیت محبت به ذی‌القربی به عنوان اجر رسالت تأکید دارد، بلکه ارتباط حیاتی بین عمل به دستورات پیامبر (ص) و مودت قلبی به اهل بیت (ع) را در مسیر سلوک الهی واکاوی می‌کند.

## 📘 معرفی کتاب «رساله مودّت»

**نویسنده:** حضرت علّامه آیت‌الله حاج سیّد محمّد حسین حسینی طهرانی (قدّس‌الله‌نفسه الزکیّه)
**موضوع:** تفسیر آیه مودّت (سوره شوری، آیه ۲۳)، پیوند مودت با نبوت و سلوک الی الله
**ژانر:** تفسیر قرآن، کلام، اصول سلوک و عرفان عملی

—

### 📖 درباره کتاب
**«رساله مودّت»** به تبیین دقیق آیه شریفه: **«قُلْ لا أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبى‌»** اختصاص دارد. علامه طهرانی (ره) در این اثر به این پرسش بنیادین پاسخ می‌دهند که چرا خداوند، مزد رسالت پیامبر اکرم (ص) را «مودّت در قُربی» قرار داده است و این مودت چه نقشی در سلوک بنده به سوی خدا ایفا می‌کند.

—

### 🔹 نکات برجسته و سؤالات اساسی پاسخ داده شده:
1. **دلیل عدم درخواست مزد:** تبیین اینکه عدم درخواست مزد از سوی پیامبران، خود دلیل بر صدق و صحت نبوت آن‌هاست و اعمالشان صرفاً برای رضای الهی بوده است.
2. **نقش مودّت در سلوک:** بررسی اینکه مودت به ذوی القربی چه تأثیری در **سلوک راه الهی** دارد و چه رابطه‌ای بین راه خدا و محبت آل محمد (ص) وجود دارد.
3. **شرط سعادت:** پاسخ صریح به این سؤال که آیا فردی که تمام تکالیف عملی (نماز، روزه، جهاد، حج) را انجام می‌دهد، اما فاقد مودت به ذوی القربی باشد، به سعادت و راه خدا نائل خواهد شد یا خیر؟

—

### ✨ چرا این کتاب برای سالک ضروری است؟
این رساله نشان می‌دهد که مودت به اهل بیت (ع) نه یک امر مستحبی یا عاطفی صرف، بلکه **مُـزْدِ رسالت** و **عنصر اصلی و لازم** برای تحقق عملی آموزه‌های پیامبر اکرم (ص) و رسیدن به قرب الهی است.

—

برشی از کتاب :

• آیا عمل به دستورات دینی بدون محبّت به ذوی‌القربی نتیجه می‌دهد؟

•  حال بر سر اصل مطلب برویم و ببینیم چگونه خداوند مودّت به ذوى القربى را نتیجه و حاصل و مزد رسالت قرار داده است؟ مودّت به ذوى القربى چه تأثیرى در سلوك راه الهى دارد؟ چه رابطه‌اى بین راه خدا و بین محبّت آل محمّد است؟ آیا ممكن است كه انسان كاملًا به دستورات عملى پیغمبر أكرم عمل كند، نماز بپاى دارد، روزه بگیرد، جهاد بنماید، حج بنماید، و تمام تكالیف را یك به یك عمل كند، ولى به ذوى القربى مودّت نداشته باشد، آیا چنین فردى به مقام سعادت نائل خواهد آمد و به خداى خود راه پیدا خواهد نمود؟ یا نه، این أعمال هنگامى نتیجه مى‌دهد كه با محبّت و مودّت ذوى القربى توأم باشد.

  • از ضمّ دو آیه سابق الذّكر به یكدیگر استفاده نمودیم كه پیمودن راه خدا همان مودّت اهل بیت است و بدون آن كسى راه به خداى خود نخواهد یافت.تأثیر نفس محبوب در محبّ و اتّحاد آن دو حال در سرّ این مطلب و تأثیر محبّت در صلاح عمل و در روش تكاملى انسان بحث مى‌نمائیم و براى توضیح این حقیقت میگوئیم كه: محبّت عبارت است از جاذبه نفس و كشش روحى حبیب نسبت به محبوب. این كشش به حسب أفراد و شرائط دیگر مختلف است، و نیز از نقطه نظر تأثیر محبوب و درجه فعّالیت آن در نفس محبّ نیز متفاوت است. محبوب هر چه بوده باشد خواه انسان و یا حیوان و جماد و سنگ یا موجود دیگرى، به هر مقدار كه آثار جمال و محاسن او در نفس محبّ اثر بیشترى داشته باشد، به همان درجه این قوّه كشش و جاذبه در محبّ شدیدتر خواهد بود و تعلّق نفس محبّ به محبوب بیشتر خواهد شد.

  •  و چون صفات و آثار هر موجود از توابع و لوازم نفس و روح آن موجود است، بنابراین به علّت این جاذبه و كشش روحى نفس محبّ به محبوب، آثار و صفات محبوب در محبّ منعكس خواهد شد، تا به سر حدّى كه اگر جاذبه بین دو نفس به اندازه‌اى باشد كه در هر حال از یكدیگر غفلت نداشته باشند، گوئى آن دو، چنان نفسهایشان در هم آمیخته و به یكدیگر جوش خورده و متّصل و یا متّحد شده است كه هر دو داراى نفس واحدى شده‌اند.