72 سخن عاشورایی

کتاب **« ۷۲ سخن عاشورایی »** که مجموعه بیانات ارزشمند حضرت **آیت‌الله خامنه‌ای (مدظله‌العالی)** پیرامون نهضت کربلا و امام حسین (ع) است، یک منبع تحلیلی و معنوی عمیق برای درک ابعاد مختلف عاشورا محسوب می‌شود.

### ویژگی‌های کلیدی کتاب «۷۲ سخن عاشورایی»

این اثر، با رویکردی فکری و تربیتی، به تشریح ابعاد نهضت حسینی و ارتباط آن با مفاهیم روز می‌پردازد:

1. **ساختار منظم:**
* کتاب دارای یک **فهرست تفصیلی** است که رخدادها را بر اساس **ترتیب زمانی** ارائه می‌دهد.
* علاوه بر آن، یک **فهرست مطالعه موضوعی** نیز برای دسترسی آسان به مباحث اصلی فراهم شده است.

2. **محورهای اصلی محتوایی:**
* **شخصیت امام حسین (ع):** بررسی جامع ابعاد زندگی و شخصیت ایشان.
* **اهداف قیام:** تبیین دلایل و آرمان‌هایی که امام حسین (ع) را به حرکت واداشت.
* **الگو بودن نهضت حسینی:** تمرکز بر اهمیت و **الگویابی نهضت عاشورا در طول تاریخ**، با تأکید ویژه بر **پیوند آن با انقلاب اسلامی ایران**.
* **نقش حضرت زینب (س) و امام سجاد (ع):** برجسته کردن نقش محوری این دو بزرگوار در **حفظ و انتقال پیام** عاشورا پس از واقعه اصلی.
* **فرهنگ شهادت:** بحث درباره **مقام شهید** و ترویج **فرهنگ شهادت‌طلبی**.
* **اهمیت عزاداری:** تبیین جایگاه **ماه محرم** و **مجالس عزاداری** در حفظ پویایی این نهضت.

این کتاب یک تحلیل عمیق از رهبری و ابعاد فکری عاشورا توسط یکی از برجسته‌ترین مراجع معاصر ارائه می‌دهد.

بخش هایی از کتاب:

زنده بودن وجود حقيقى شهدا

شهيد، يعنى انسانى كه در راه آرمانهاى معنوى كشته مى شود و جان خود را – كه سرمايه ى اصلى هر انسانى است – براى هدف و مقصدى الهى صرف مى كند و خداى متعال هم در پاسخ به اين ايثار و گذشت بزرگ، حضور و ياد و فكر او را در ملّتش تداوم مى بخشد و آرمان او زنده مى ماند. اين، خاصيّت كشته شدن در راه خداست. كسانى كه در راه خدا كشته مى شوند، زنده اند. جسم آنها زنده نيست، اما وجود حقيقى آنها زنده است.

حقيقتِ هر انسانى، خواسته و فكر و هدف و راه اوست. كسى كه براى هدفهاى شخصى و دنيايى كشته مى شود، آن هدف هم با او دفن مى شود و از بين مى رود. هر هدفى كه قائم به نفس و شخص انسان است، متعلّق به اوست و با رفتن و مردن انسان، آن هدف هم مى ميرد و از بين مى رود؛ اما هدفى كه الهى و قائم به غيب و خواست خداست و انسان در راه آن فداكارى مى كند، با مردن انسان، آن هدف نمى ميرد. البته، همين هدفهاى خدايى هم ممكن است از بين بروند؛ اما از بين رفتن آن هدفها و پايمال شدنشان در صورتى است كه در راه آنها مجاهدتى صورت نگيرد…

درسهاى عاشورا: فداكارى، آسيب پذيرى جبهه ى دشمن، لزوم بصيرت

جهت اوّل، درسهاى عاشوراست. عاشورا پيامها و درسهايى دارد. عاشورا درس مى دهد كه براى حفظ دين، بايد فداكارى كرد. درس مى دهد كه در راه قرآن، از همه چيز بايد گذشت. درس مى دهد كه در ميدان نبرد حقّ و باطل، كوچك وبزرگ، زن ومرد، پير و جوان، شريف و وضيع و امام و رعيّت، با هم در يك صف قرار مى گيرند. درس مى دهد كه جبهه ى دشمن با همه ى تواناييهاى ظاهرى، بسيار آسيب پذير است؛ همچنان كه جبهه ى بنى اميه، به وسيله ى كاروان اسيران عاشورا، در كوفه آسيب ديد، در شام آسيب ديد، در مدينه آسيب ديد، و بالاخره هم اين ماجرا، به فناى جبهه ى سفيانى منتهى شد. درس مى دهد كه در ماجراى دفاع از دين، از همه چيز بيشتر، براى انسان، بصيرت لازم است. بى بصيرتها فريب مى خورند…

جايگاه بررسى دلايل منحصر به فرد حادثه ى كربلا

اندكى در ماجراى حسين بن على عليه الصّلاة والسّلام، بايد ژرف نگرى كنيم و دقّت نظر به خرج دهيم. خيليها در دنيا قيام كردند، رهبرى داشتند؛ كشته هم شدند. در بين اينها، از اولاد پيغمبران و از ائمّه هم كم نبودند. امّا سيّدالشّهدا يك فرد خاص است. حادثه ى كربلا، يك حادثه ى منحصر به فرد است. شهداى كربلا، يك جايگاه منحصر به خودشان دارند. چرا؟ پاسخ اين «چرا» در طبيعت حادثه بايد جستجو شود؛ و همان است كه به همه ى ما درس مى دهد؛ از جمله و شايد بخصوص به شما پاسداران عزيز.

يك خصوصيّت اين است كه حركت حسين بن على، حركتى خالصاً، مخلصاً و بدون هيچ شائبه، براى خدا و دين و اصلاح جامعه ى مسلمين بود. اين، خصوصيّت اوّل كه خيلى مهم است. اين كه حسين بن على عليه الصّلاة والسّلام فرمود: «انّى لم اخرج اشراً ولابطراً ولامفسداً و لاظالماًً» خودنمايى نيست؛ خود نشان دادن نيست؛ براى خود، چيزى طلبيدن نيست؛ نمايش نيست. ذرّه اى ستم و ذرّه اى فساد، در اين حركت نيست. …